ღ¸.•.¸ღ رز آبیღ¸.•.¸ღ

  حضرت علي اكبر (ع) را پسر امام حسن و امام حسين ياد كرده‌اند، چرا كه از نور دو امام كه صاحب ولايتند، بهره برده و امام زمان خويش را كه امام حسن (ع) باشد، درك كرده است.

  براي خودش زيارتنامه حضرت يك تازگي خاص داشته گفت جلوه ولايت امام حسن (ع) در حضرت علي اكبر (ع) نمايان است چرا كه در سايه تربيت ايشان قرار داشته و از خصوصيات ويژه امام حسن (ع) بهره برده است.

حلم امام حسن يكي از خصوصيات بارز علي اكبر است كه حضرت آن را به خوبي فرا گرفته است، چرا كه در ميان همه انسان‌هاي عالم، حلم ايشان يك نشانه است و علم ايشان براي همه عالميان به عنوان يك كلاس آموزش بوده كه در سن 18 سالگي اسلام را تبليغ مي‌كرده‌اند.

  سخاوت امام حسن (ع) يكي ديگر از ويژگي‌هاي بارز ايشان است كه حضرت علي اكبر (ع) از آن بهره زيادي برده، چرا كه امام حسن (ع) در خانه‌اش به روي همه باز بوده و از همه افراد خصوصا كساني كه غريب بودند، پذيرايي مي‌كرده و افرادي كه مدتي در كنار ايشان بودند با ديدن اين ويژگي امام نظرشان نسبت به ايشان كلي عوض مي‌شد تا جايي كه به محبوب‌ترين فرد تبديل شده بود.

  از آنجايي كه حضرت علي اكبر (ع) اين ويژگي‌ امام حسن (ع) را به ارث برده بود، شبها بالاي سر در خانه‌اش آتشي روشن مي‌كرد تا كساني كه مسافر بودند و يا راه را گم كرده و به دنبال پناهگاه مي‌گشتند، به خانه او پناه ببرند و حضرت نيز از آنها پذيرايي مي‌كرد.

  امام حسين (ع) تمام خصلت‌هاي حضرت علي اكبر را شبيه به پيغمبر مي‌دانست، گفت: بنا به فرمايش پدر بزرگوارش، ايشان از نظر خلق، آفرينش، صورت و اندام و تمام ارزش‌هاي والاي انساني و از نظر منطق و شيوايي سخن شبيه‌ترين فرد به پيغمبر بودند.

  از آنجا كه بشر به زيبايي دل داده و علاقه فراواني به آن دارد، حضرت رسول (ص) زيباترين چهره را داشتند و از ايشان سئوال شد كه شما زيباييد يا يوسف؟ و ايشان فرمودند، يوسف زيبا بود، اما من بانمك‌تر هستم و اين نمك را حضرت علي (ع) هم داشت.

  از آنجايي كه اخلاق خوب در ايجاد روابط تاثير‌گذار است و از آنجايي كه حضرت علي‌ اكبر (ع) خلقياتش شبيه پيامبر بود، به قدري نسبت به افراد محبت داشتند كه همه عاشق و شيفته‌اش مي‌شدند تا جايي كه مي‌توان گفت: اخلاق پيامبر نسبت به شق‌القمرش تاثير بيشتري داشته است.

منطق و سخن گفتن حضرت علي‌اكبر (ع) بسيار زيبا است ايشان و از نظر منطق و سخن چنان رسا و زيبا سخن مي‌گفت كه در دل‌ها سحر ايجاد مي‌شد و در امام‌شناسي و ولايتمداري از امام زمان خويش در رديف اول قرار داشت.

  فلذا جوانان را به الگوپذيري از سيرت و اخلاق و ولايت‌محوري از حضرت علي‌اكبر (ع) توصيهمی کنم.
  نقش حضرت علي‌اكبر (ع) در واقعه عاشورا:

حضرت علي‌اكبر (ع)دنياي عرفان و شهود است و ايشان لحظه‌اي از پدرشان غافل نشد و لحظه به لحظه در كنارشان بود.

  روزي امام حسين (ع) به ايشان فرمود: انالله و انّااليه راجعون و ايشان مقصود از اين جمله را از پدرش سئوال كرد و امام‌حسين فرمودند: من لحظه‌اي به خواب رفتم و در عالم رويا ديدم كسي از آسمان ندا مي‌كند كه اين قافله‌اي كه در حال حركت به كربلاست، مرگ به دنبال آن است و همانجا بود كه حضرت علي‌اكبر (ع) گفت: آيا اين مسيري كه ما مي‌رويم حق است و امام فرمود: بله حق است. علي اكبر هم گفت: پس ما باكي از مرگ نداريم.

  حضرت علي‌اكبر (ع) در روز عاشورا با مرگ هيچ مشكلي نداشته چرا كه مرگش را در مسير حق و بسيار شيرين مي‌دانست.
  حضرت علي‌اكبر (ع) چنان زندگي كرده كه به مرگ زيبا هم از دنيا رفته است.
بردباري و خويشتن‌داري حضرت علي‌اكبر (ع) را كه امروزه جامعه ما شديدا به آن نياز دارد، داروي شفابخشي است كه همه افراد جامعه با بهره‌ بردن از ‌آن مي‌توانند از بروز مسائلي كه منجر به اختلاف و درگيري و ... مي‌شود، جلوگيري كنند.