تبادل لینک هوشمند قرآن مجید درباره نعمت سایه می فرماید: «وَ اللهُ جَعَلَ لَکُمْ مِمّا خَلَقَ ظِلالاً؛ خداوند از آنچه آفریده است، سایه هایی برای شما قرار داد». (نحل: 81)
سایه ها، اعم از سایه درختان و اشیای دیگر و یا سایه های درون غارها و پناه گاه های کوهستانی، به عنوان نعمت بسیار ارزشمند الهی بیان شده است. همان گونه که انسان در زندگی خود به تابش نور نیاز دارد، بسیاری وقت ها نیازمند سایه است؛ چرا که اگر نور، یک نواخت و پیوسته بتابد، زندگی غیرممکن خواهد بود. همچنین، همه می دانیم بزرگ ترین سایه برای ما ساکنان زمین، سایه کره زمین است که «شب» نام دارد و نیمی از سطح زمین را می پوشاند.
نقش این سایه بزرگ در زندگی انسان ها، بر هیچ کس پوشیده نیست. همین طور است نقش سایه های کوچک تر از آن به هنگام روز، در مناطق مختلف.
ممکن است اهمیت سایه غارها و پناهگاه های کوهستانی، برای شهرنشینان آسوده خاطر هرگز آشکار نباشد، ولی برای بیابان گردها، مسافران بی دفاع، چوپان ها و مانند آنها، در یک آفتاب داغ تابستان، ارزش این گونه سایه ها انکارنکردنی و گاه حیاتی است.
در توحید مفضل از امام صادق علیه السلام در مورد نعمت شب، این سایه کره زمین چنین آمده است:
باید در منافع غروب آفتاب تأمل کنی که اگر غروبی برای آفتاب وجود نداشت، برای مردم آسایش و قراری نبود، در حالی که انسان ها به آسایش و راحتی بسیاری احتیاج دارند تا بدن آنها آرام گیرد و برای برانگیخته شدن قوه هاضمه، جهت هضم غذا و نفوذ غذا به تمام اعضای بدن، حواس آنها متمرکز شود. افزون بر اینها، حرص و طمع، انسان ها را به کار مدام و همیشگی وادار می کند تا جایی که بدن آدمی خسته و وامانده می شود، و بسیاری از مردم، اگر ظلمت شب برایشان نبود، هرگز برای آنان آرام و قراری نمی بود، از بس که برای ذخیره کردن مال، علاقه بسیار دارند.
گذشته از این، زمین به واسطه حرارت و دوام تابش آفتاب، بیش از حد گرم و داغ می شد و همه جنبندگان آن، از بین می رفتند. از این رو، خداوند آفتاب را به گونه به کلمت و تدبیرش مقدر فرمود که ساعت هایی را با طلوع بتابد و ساعت هایی را با غروب پنهان بماند تا مردم در سایه غروب آفتاب، آرام و قرار گیرند. پس نور و ظلمت با تضادی که با هم دارند، مطیع فرمانند و دست به دست هم داده اند و بر صلاح و قوام جهان به کار گرفته می شوند.
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها: