تبادل لینک هوشمند باران - اين موهبت الهي- نه تنها طبيعت كه جان آدمي را نيز زنده و شاداب مي سازد؛ قطرات باران گويي همچون رشته هايي زمين و آسمان را به هم پيوند مي دهند و قدرت لايزال خداوند و رحمت بي پايان او را به نمايش مي گذارند با ريزش باران، همه چيز بوي زندگي و حركت و نشاط مي گيرد؛ جنگلهاي انبوه، سبزه زارهاي باصفا، كشتزارهاي زيبا و گلستانهاي دل انگيز همه به بركت نزول باران، زينت بخش زمين شده اند.
قرآن كريم، درآيات متعددي به زيبايي و با ظرافت هايي خاص از آب باران و كاركردهاي اين موهبتهاي الهي ياد كرده است؛ در سوره انبياء قسمتي از آيه 30 ، آب سرچشمه حيات و زندگي معرفي شده است و مي خوانيم:
« و جعلنا من الماء كل شي ء حي ؛ و هر چيز زنده اي را از آب قرار داديم .»
خداوند، در قرآن با اشاره به حركت ابرها و نزول باران، از رويش گياهان و سبزي و خرمي زمين ياد كرده است، همچنين فايده هاي متعدد آب را بيان كرده كه با آن چگونه زمينهاي خشك و مرده، حياتي دوباره مي يابند؛ در سوره فصلت آيه 39 مي خوانيم:
« از آيات خداوند اين است كه زمين را خشك مي بيني، اما هنگامي كه آب بر آن مي فرستيم ، به جنبش درمي آيد و نمو مي كند همان كسي كه آن را زنده كرد، مردگان را هم زنده مي كند و او بر همه چيز تواناست.»
در سوره نحل آيه 10 نيز مي خوانيم: « او كسي است كه از آسمان آبي فرستاد كه شرب (نوشيدني) شما از آن است و گياهان و درختان كه حيوانات خود را در آن به چرا مي بريد نيز از آن است. »
با بارش باران، بذرهاي كوچك كه در اعماق خاكها نهفته اند، درنهايت ظرافت و لطافت از خاك تيره سر بر مي آورند و در معرض تابش آفتاب و وزش نسيم قرار مي گيرند و سرانجام اين بذرها به گياه و يا درختاني تنومند تبديل مي شوند؛ قطرات باران نه چندان درشتند كه زراعتها و زمين را ويران كنند و نه چندان كوچكند كه در فضا سرگردان بمانند اينجاست كه خداوند به مقتضاي لطفش باران را به اندازه اي معين مي فرستد.
قرآن كريم، درآيات متعددي به زيبايي و با ظرافت هايي خاص از آب باران و كاركردهاي اين موهبتهاي الهي ياد كرده است؛ در سوره انبياء قسمتي از آيه 30 ، آب سرچشمه حيات و زندگي معرفي شده است و مي خوانيم:
« و جعلنا من الماء كل شي ء حي ؛ و هر چيز زنده اي را از آب قرار داديم .»
خداوند، در قرآن با اشاره به حركت ابرها و نزول باران، از رويش گياهان و سبزي و خرمي زمين ياد كرده است، همچنين فايده هاي متعدد آب را بيان كرده كه با آن چگونه زمينهاي خشك و مرده، حياتي دوباره مي يابند؛ در سوره فصلت آيه 39 مي خوانيم:
« از آيات خداوند اين است كه زمين را خشك مي بيني، اما هنگامي كه آب بر آن مي فرستيم ، به جنبش درمي آيد و نمو مي كند همان كسي كه آن را زنده كرد، مردگان را هم زنده مي كند و او بر همه چيز تواناست.»
در سوره نحل آيه 10 نيز مي خوانيم: « او كسي است كه از آسمان آبي فرستاد كه شرب (نوشيدني) شما از آن است و گياهان و درختان كه حيوانات خود را در آن به چرا مي بريد نيز از آن است. »
با بارش باران، بذرهاي كوچك كه در اعماق خاكها نهفته اند، درنهايت ظرافت و لطافت از خاك تيره سر بر مي آورند و در معرض تابش آفتاب و وزش نسيم قرار مي گيرند و سرانجام اين بذرها به گياه و يا درختاني تنومند تبديل مي شوند؛ قطرات باران نه چندان درشتند كه زراعتها و زمين را ويران كنند و نه چندان كوچكند كه در فضا سرگردان بمانند اينجاست كه خداوند به مقتضاي لطفش باران را به اندازه اي معين مي فرستد.
نوشته ی علیرضا تاجریان در سایت تاجریان
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها: