تبادل لینک هوشمند خداوند بزرگ در قرآن، به خاطر اهميت پديده عظيم آفرينش، به زمين سوگند ياد كرده است تعابير بسيار جالب و قابل توجهي در قرآن از زمين شده است؛ خداوند درجايي از زمين به عنوان مهد و يا گهواره ياد مي كند؛ مي دانيد كه گهواره درعين حركت و جنبش، جايگاهي براي آرميدن و استراحت است؛ زمين نيز با وجود حركت سريع خود، محل آسايش و آرامش موجودات است و در اين بستر آرام، همه وسايل آرامش ساكنان زمين، آماده و مهياست اگر دراين حركت بسيار منظم، كوچكترين دگرگوني ايجاد شود، چه خواهد شد؟
خداوند درجايي ديگر از قرآن كريم، از گستردن و آماده كردن زمين براي زندگي بشر ياد مي كند در قرآن همچنين از زمين به عنوان فرش يا زيرانداز نام برده شده است نه تنها زمينهاي هموار همچون فرشي گسترده است، بلكه كوهها به خاطر دره و شكافهايي كه در ميان آنها وجود دارد، قابل عبور و استفاده است.
براستي خداوند تمام شرايطي را كه براي يك قرارگاه آرام و مطمئن لازم است، در كره زمين ايجاد كرده است؛ محلي آرام و هماهنگ با ويژگيهاي روحي و جسمي انسان؛ همه نيازمنديهاي انسان و ساير موجودات نيز در سطح زمين و يا در اعماق آن به صورت مواد اوليه و يا معادن وجود دارد.
در آيه 15 سوره ملك نيز مي خوانيم: « اوست كسي كه زمين را براي شما رام گردانيد، پس بر شانه هاي آن راه برويد و از روزيهاي خداوند بخوريد و بازگشت همه به سوي اوست.»
خداوند با تدبير و حكمت خود، زمين را زير پاي آدمي، رام و مسخر ساخته است تا انسان سوار بر اين مركب از راههاي سخت و پر پيچ و خم زندگي بگذرد و خود را به سرمنزل مقصود برساند.
موقعيت زمين از نظر دوري و نزديكي به خورشيد و همچنين به لحاظ سرعتي كه در مدار خود دارد، چنان حساب شده و دقيق، تنظيم شده است كه اگر غيراز اين بود، ادامه حيات بر روي اين كره خاكي با مشكل مواجه مي شد؛ اگر فاصله زمين تا خورشيد دو برابر فاصله كنوني آن بود، حركت زمين در مداري طولاني تر انجام مي شد، درنتيجه طول مدت فصول دو برابر مي گرديد؛ همچنين حرارتي كه از خورشيد به آن مي رسيد، به يك چهارم حرارت كنوني كاهش مي يافت.
اگر سرعت حركت زمين به دور خود به طور مثال، ده برابر كمتر از اين بود، مي دانيد چه اتفاقي مي افتاد؟ طول روزها و شبها ده برابر مي شد يعني روزهاي بلند به 120 ساعت مي رسيد؛ همچنين شبها 120 ساعت طول مي كشيد در اين صورت حيات جنبندگان روي زمين مختل مي شد.
حال اگر زمين به دور خود نمي چرخيد، هميشه نيمي از اين كره خاكي در معرض تابش آفتاب قرار داشت و نيمي ديگر در تاريكي و سرماي شديد فرو مي رفت در اين حالت زندگي در روي كره ز مين، امكانپذير نبود.
نكته مهم ديگر در مورد كره زمين، پوسته آن است؛ پوسته زمين نه چنان سخت است كه قابل زندگي نباشد و نه چنان سست و نرم است كه همه چيز در آن فرو رود در قسمتهايي از زمين كه سخت است، مي توان بناهايي عظيم و بلند بنا كرد و در بخشهايي از آن نيز به زراعت و كشاورزي پرداخت.
پوسته زمين تركيبي است از مناطق مسطح و صاف و همچنين كوهها و دره ها كه شرايطي مناسب را براي زندگي بشر و ساير موجودات زنده فراهم كرده است. پوسته خارجي زمين 50 تا 100 كيلومتر ضخامت دارد و پديده هاي زمين شناسي بر روي اين پوسته خارجي بوجود آمده است متناسب با هر برجستگي بر روي زمين؛ يعني كوه، در عمق زمين يك فرو رفتگي نيز وجود دارد اين فرورفتگي در لايه زيرين زمين، چون ريشه اي عميق، تكيه گاه كوه است.
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها: